بازی زندگی...

در بازی زندگی یاد میگیری:

اعتماد به حرف های قشنگ بدون پشتوانه..

مثل آویختن به طنابی پوسیدست..‌.

یاد میگیری:

نزدیکترین ها به تو گاهی

میتوانند دورترین ها باشند...

یاد میگیری:

دیوار خوب است...

سایه درخت مطلوب است...

اما هیچ تکیه گاهی ابدی نیست...